zaterdag 10 oktober 2015

Pijn wat is da? Da's gewoon fijn met een P! - deel 3

Ik vind deze reeks niet meer grappig.

Serieus mannekes, waar ben ik in godsnaam aan begonnen?

Vandaag was het de Trinidad Scorpion. En zoals de naam doet vermoeden zat het venijn overduidelijk in de staart.

Hij was al wat kleiner dan de Scotch Bonnet, dus dat viel op zich al mee. Ik stak hem in mijne mond en begon te kauwen.

Kwestie van smaak viel mij onmiddellijk een zeepsmaak op. Niet zo erg als koriander maar toch een serieuze zeephint. Niet aan te raden wat dat betreft. En onmiddellijk brandend gevoel in mijne mond. Een serieuze brand kan ik wel zeggen. Tranen in de ogen en veel meer als de vorige keer.

Opnieuw weer dat kwijlen. Verschrikkelijk seg. Alsof er een lek in mijn mond was. Maar daar heb ik ondertussen al mee leren leven.

Dus nog wat malen in mijn mond en dan doorslikken.

...

WHAT THE FUCK IS DAT MENNE MAN!!!

MA NEE MAN SERIEUS! WAT IS DAT?!

Het voelt alsof er een gloeiende kool langs mijn slokdarm passeert. Serieus man, dit is niet meer grappig. Dat het lijkt alsof mijne mond in de fik staat, daar kan ik nog mee leven, dat vind ik zo erg nog niet. Maar brand ín mijn lichaam? Nee, dat vind ik niet grappig meer.

Ik heb het eventjes zitten uit te zweten. En serieus zitten zweten moet ik zeggen. Eerder angstzweet denk ik. Ondertussen kwam Sporty Spice informeren of ik al aan mijne Scorpion was begonnen. Toen ik haar mijn wedervaren vertelde kon ik op bitter weinig sympathie van haar kant rekenen.

Haar reactie was op zijn minst niet echt volwassen te noemen.

Vrouwen zijn slecht, dat is algemeen geweten. Al moet ik in deze toegeven dat ik in deze ook niet al te slim handelde. Maar toch, vrouwen zijn slecht, ook al beweert Sporty Spice dat ze gewoon slecht worden begrepen.

Maar na 5 minuten die wel eeuwig leken ben ik naarstig op zoek gegaan naar manieren om van brandend maagzuur af te geraken. Lang leve het internet!

Al had ik over dit advies wel even mijn twijfels.

Bakpoeder oftewel bicarbonaat zou een goed middeltje moeten zijn. Mijn regel van niet te mogen drinken kan de boom in. Ik wil niet van binnen uit opbranden!

Het zekere voor het onzekere genomen en mij een glas uitgeschonken met een goede bodem bicarbonaat en water en dat opgedronken.

Fantastisch! Het werkt!

Half uur later moet ik een tweede portie tot mij nemen. Het is maar te hopen dat ik er vannacht verder geen last meer van heb.

*Toch wel effe serieus nadenken alvorens ik aan deel 4 begin zenne. Of zoals Jezus tegen de blinde zei: we zullen nog wel zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten