vrijdag 12 april 2013

Luie mannen kost*

Ik weet wel dat het eigenlijk "luie wijven kost" moet zijn, maar één: ik behoor niet tot deze helft van de bevolking en twee: ik vind "wijf" redelijk denigrerend klinken. In het Engels klinkt het eigenlijk zoveel beter, hetgene ik eigenlijk bedoel namelijk "comfort food". Want dat is natuurlijk wat het is: eten dat met een minimale inspanning te maken is en liefst van al ook nog lekker is.

Het recept is er een van eigen vinding. Niet dat het zo spectaculair is, maar toch ere wie ere toekomt. Gewoon eens op een avond thuisgekomen, niet veel goesting om veel te doen of nog iets speciaals te gaan halen en gewoon de keuken geplunderd. En omdat het geen hersenchirurgie is, kan er ook niet veel mis gaan. Ideaal voor mensen die niet graag koken maar wel graag eten.

En ja Ambtenaar, ik heb het tegen u!

Dus, een ajuin in stukjes snijden en laten aanstoven. Als ze glazig zijn, groente naar keuze erbij gooien. Deze keer ben ik voor erwten gegaan die ik nog in de diepvriezer had steken. In het verleden heb ik het ook al paprika, venkel of courgette gemaakt. Ik ben daar ruim in. Maar best wel groenten nemen die niet helemaal wak worden als ze gaar zijn. Champignons zal volgens mij ook wel goed gaan. Op smaak brengen naar keuze. Opnieuw, ik ben daar ruim in. Gisteren was het koriander, komijn, kruidnagel en een peper. In het verleden heb ik het ook al gemaakt met tijm, oregano, kurkuma... keuze te over. En natuurlijk peper en zout.

Nu, vermits dat een beetje te weinig is en redelijk rap gaat tegensteken gooi ik hier meestal nog een blik tomaten bij. Blik schoonspoelen met water en nog wat fond erbij voor wat extra smaak. Dit is niet nodig, maar kan nooit kwaad. Net zomin al het kwaad kan om er nog een blaadje laurier bij te gooien.

Ok, groenten hebben we al, nu nog iets om te knabbelen. Keuze te over hier. Maar als ge net zoals mij geen goesting hebt om veel moeite te doen, neemt ge couscous, quinoa, tarwe of rijst (zelf neem ik geen rijst maar het zal volgens mij wel lukken). Aardappelen of spaghetti of zo zijn ook wel mogelijk, maar dan zit ge met de miserie dat ge een extra kookpot nodig gaat hebben en ge eigenlijk gewoon extra werk aan het creëren zijt. Risoni/orzo is misschien ook nog een optie, dat heb ik nog niet geprobeerd.

En dus kwakt ge gewoon hetgeen waar ge goesting in hebt bij in de pot en laat ge dat garen. Hou er wel rekening mee dat uwe couscous/tarwe/... vocht gaat opnemen en uw saus dus droog kan uitvallen. Extra water of fond toevoegen kan hierbij helpen. En overdrijf zeker niet met de couscous dat ge erbij giet! Best in een tas of zo doen, anders hebt ge echt geen idee hoeveel ge erbij doet als ge het zomaar uit de verpakking erbij schudt.

Been there, done that.
En terwijl dat op een zacht vuurtje staat te sudderen, is het nu hoog tijd voor het plezantste gedeelte van heel dit recept: de eitjes. Ge doet eerst een eitje in een tas of kommetje om er zeker van te zijn dat er geen eierschaal meegaat. Plus het is makkelijker om het zo te doen. Peper, zout en eventueel nog iets extra als ge daar voor te vinden zijt.

Dan maakt ge een kuiltje met een lepel in de (saus)brij die nu aan het opzwellen is en daar giet ge uw eitje in. Voor mezelf maak ik meestal twee eitjes klaar - in twee aparte kuiltjes - gewoon omdat ik eitjes zo lekker vind. Dan doet ge de deksel erop en laat ge de eieren maar koken in die brij, op een zacht vuurtje. En als alles dan gaar is, kunt ge beginnen te eten.

Idealiter maakt ge eerst een hoopje van uw groenten en couscous en dropt ge uw eitje daar boven op. Nog wat parmigiano erover raspen en klaar is Kees. Als ge uw ei dan openprikt, loopt dat eigeel over de rest uit en zorgt voor een extra smeuïg effect.

Ook moet ge een beetje zien wat ge het liefste hebt: als ge graag heel veel saus hebt, doet er dan maar voldoende water/fond bij tijdens het garen. Ikzelf heb het echter graag wat vaster, dus laat ik het wat langer opstaan zodat ge echt een stukje eruit kunt snijden en op uw bord scheppen en dan opnieuw dat eitje dat erover uit loopt... mmm.

*Mijn versie vind ik toch iets smakelijker als de Hollandse "luie wievenkost". Maar ja, het blijven natuurlijk ook Hollanders...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten