Eerst beginnen we met een vleugje jeugdsentiment. En zoals alle jeugdsentiment is het gekleurd. Letterlijk en figuurlijk. En ik moet eerlijk zeggen dat ik geen flauw idee heb hoe vaak dit ook werkelijk is voorgevallen, maar in mijn belevenis is het iets dat elk jaar terugkwam, het einde van school en het begin van de vakantie. Allez ja, dat kwam natuurlijk ook wel elk jaar terug, maar de manier waarop we die inzetten waarschijnlijk niet.
Vakantie - en ik bedoel hiermee de "grote" vakantie - was pas vakantie als papa ons van school kwam afhalen en we samen met hem "verfjes" gingen kopen. Waterverf of plakkaatverf, al naargelang hetgene ze in de winkel hadden liggen. En dan door naar huis. Thuis aangekomen werd dan de tafel in de keuken volgelegd met oude kranten en dan mochten we beginnen tekliederen verven. En natuurlijk zo fier als een gieter onze kunstwerkjes laten zien aan mama als ze thuiskwam van haar werk.
Opnieuw, ik weet echt niet meer hoe vaak dit ook effectief is voorgevallen, maar in mijn beleving ging het in de kleuter- en lagere school er altijd zo aan toe als de zomervakantie begon.
Fast forward naar het heden.
Mijn eigen appartement heb ik met de deskundige hulp van mama en papa geschilderd een jaar of zo geleden. Dikke miserie zenne. Weg was al het fijne en spontane van het kinderlijke verven. Nu we een grote jongen zijn geworden, moet het allemaal anders aangepakt worden. Vloer bedekken, alle ramen afplakken, het aanrecht afdekken, verfrol en borstels uitwassen,... maar ja, het moest gebeuren en ik ben zeer tevreden van het resultaat.
Nu was onze Sportief Directeur volop bezig met het in orde brengen van "zijne boven" zodat alles in orde is tegen dat Eddy en Freddy er zijn. En dus had hij mij gevraagd om hem te helpen. Voor mij geen probleem, onder de conditie dat hij alles zou afplakken, want daar heb ik echt een gloeiende hekel aan. Prutswerk. Gelukkig moesten we niet naar de vloer omkijken, want dat was toch maar chape, daar zal nog wel iets anders over heen komen.
Onze Sportief Directeur kent mij ook al eventjes, dus hij wist ook aan welke tarief hij mijn hulp kon verwachten. Gratis weetjes, stomme commentaar en flauwe grappen. In het begin was hij hier blijkbaar nog niet mentaal klaar voor want hij ging eerst nog wat in de "speciale" kamer verven, terwijl ik de muren in de "master bedroom" al zou doen.
Wat al onmiddellijk volgende conversatie uitlokte:
Een blik vol ongeloof was mijn deel.
"Aubergine? Is dat ook al een kleur? En hoe weet gij dat nu weer?"
"Ja ik had die kleur uitgeprobeerd in mijn appartement maar ben toen voor dat donkerblauw gegaan."
In de namiddag zijn dan nog de Ambtenaar en de Ondervoorzitter op bezoek gekomen om ons wat uit te lachen. Waarop de Ambtenaar mij al onmiddellijk uitnodigde om bij haar thuis hetzelfde te komen doen. "Allemaal goed en wel Ambtenaar, maar als ge wilt dat ik daar ook in mijn ontbloot bovenlijf kom verven gaat ge wel extra moeten betalen zenne."
We zagen allemaal de twijfelende blik in haar ogen.
Ook zij hadden zich ondertussen laten indoctrineren door de Verantwoordelijke Leergangen en waren ervan overtuigd dat de muur in kwestie bordeaux en niet "lelijk" of aubergine was. Net zoals mijn Broer en zijn lief die ook nog eventjes waren binnen gesprongen.
Bij deze, dit is bordeaux en dit is aubergine.
Discussie gesloten.
*Zo ging het er zondag ongeveer aan toe.
Maar dan zonder die belachelijke handschoentjes.
Vakantie - en ik bedoel hiermee de "grote" vakantie - was pas vakantie als papa ons van school kwam afhalen en we samen met hem "verfjes" gingen kopen. Waterverf of plakkaatverf, al naargelang hetgene ze in de winkel hadden liggen. En dan door naar huis. Thuis aangekomen werd dan de tafel in de keuken volgelegd met oude kranten en dan mochten we beginnen te
Opnieuw, ik weet echt niet meer hoe vaak dit ook effectief is voorgevallen, maar in mijn beleving ging het in de kleuter- en lagere school er altijd zo aan toe als de zomervakantie begon.
Fast forward naar het heden.
Mijn eigen appartement heb ik met de deskundige hulp van mama en papa geschilderd een jaar of zo geleden. Dikke miserie zenne. Weg was al het fijne en spontane van het kinderlijke verven. Nu we een grote jongen zijn geworden, moet het allemaal anders aangepakt worden. Vloer bedekken, alle ramen afplakken, het aanrecht afdekken, verfrol en borstels uitwassen,... maar ja, het moest gebeuren en ik ben zeer tevreden van het resultaat.
Nu was onze Sportief Directeur volop bezig met het in orde brengen van "zijne boven" zodat alles in orde is tegen dat Eddy en Freddy er zijn. En dus had hij mij gevraagd om hem te helpen. Voor mij geen probleem, onder de conditie dat hij alles zou afplakken, want daar heb ik echt een gloeiende hekel aan. Prutswerk. Gelukkig moesten we niet naar de vloer omkijken, want dat was toch maar chape, daar zal nog wel iets anders over heen komen.
Onze Sportief Directeur kent mij ook al eventjes, dus hij wist ook aan welke tarief hij mijn hulp kon verwachten. Gratis weetjes, stomme commentaar en flauwe grappen. In het begin was hij hier blijkbaar nog niet mentaal klaar voor want hij ging eerst nog wat in de "speciale" kamer verven, terwijl ik de muren in de "master bedroom" al zou doen.
Wat al onmiddellijk volgende conversatie uitlokte:
-"Seg man, waarom gaat ge uw muren eigenlijk in twee verschillende kleuren verven?Na het eten gingen we de bordeaux muur doen. Althans, dat was de naam die de Verantwoordelijke Leergangen eraan gegeven had. Ik zei: "Sportief Directeur, dat is geen bordeaux." "Ik weet het, dat is gewoonweg lelijk." "Jaja, dat ook, maar dat is aubergine en geen bordeaux."
°"Omdat de Verantwoordelijke Leergangen dat zo graag heeft."
-"Maar alleen het plafond dat is toch genoeg?"
°"Huh?"
-"Ja man, dat is hier toch uw slaapkamer? Dat is toch het énige dat de Verantwoordelijke Leergangen te zien krijgt?"
°"Hehe."
-"Ja, ik heb in mijn slaapkamer ook maar alleen de hoeken van de kamer geverfd zenne."
°"Alsof er ooit een meiske gaat zijn dat die gaat zien."
-"Bon, mijn werk hier zit er op zie ik."
Een blik vol ongeloof was mijn deel.
"Aubergine? Is dat ook al een kleur? En hoe weet gij dat nu weer?"
"Ja ik had die kleur uitgeprobeerd in mijn appartement maar ben toen voor dat donkerblauw gegaan."
In de namiddag zijn dan nog de Ambtenaar en de Ondervoorzitter op bezoek gekomen om ons wat uit te lachen. Waarop de Ambtenaar mij al onmiddellijk uitnodigde om bij haar thuis hetzelfde te komen doen. "Allemaal goed en wel Ambtenaar, maar als ge wilt dat ik daar ook in mijn ontbloot bovenlijf kom verven gaat ge wel extra moeten betalen zenne."
We zagen allemaal de twijfelende blik in haar ogen.
Ook zij hadden zich ondertussen laten indoctrineren door de Verantwoordelijke Leergangen en waren ervan overtuigd dat de muur in kwestie bordeaux en niet "lelijk" of aubergine was. Net zoals mijn Broer en zijn lief die ook nog eventjes waren binnen gesprongen.
Bij deze, dit is bordeaux en dit is aubergine.
Discussie gesloten.
*Zo ging het er zondag ongeveer aan toe.
Maar dan zonder die belachelijke handschoentjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten