maandag 11 maart 2013

Koken met de Ambtenaar - deel 1*

Zoals in een vorige post gezegd was er een nieuwe spelletjesavond voorzien ten huize Ambtenaar. Waarop onze Sportief Directeur uitriep dat de Ambtenaar deze keer maar eens zélf moest koken, de "maaltijd" van de vorige keer nog in het achterhoofd hebbende. Waarop de Ambtenaar het dan weer hoogst nodig vond om mij erbij te moeten sleuren met een "Maar dan gaat Tristan mij wel moeten helpen zenne!"

Hmm, dus als er een "damsel in distress" is, mag Tristan dus opdraven? Eerste wat ik daar van hoor. Ik moet die nota gemist hebben precies.

Bon, ikke dus zaterdagnamiddag naar Sint Truiden gekacheld. In plaats van de klassieke fles wijn had ik voor de Ambtenaar een wetstaal en een pannenlikker meegepakt. Waarom zo'n praktische zaken? Omdat de Keukenprinses Ambtenaar dat allemaal niet in huis heeft. Zélfs onze Ondervoorzitter heeft iets om zijn messen mee te slijpen, for crying out loud! De Ondervoorzitter! Van zodra dieje zelfs beter geëquipeerd is als u in de keuken, dan weet ge dat ge echt niet goed bezig zijt.

Maar allee, dat probleem is nu dus al opgelost. To the Batcave! Colruyt. Het kwam blijkbaar al als een redelijke shock over naar de Ambtenaar dat ge, zonder ook maar enig idee had van wat ge wilde klaarmaken, naar de winkel kondt gaan om daar ter plaatse te beslissen wat ge wilde klaarmaken. Persoonlijk ken ik geen andere manier van koken.

Het had wel iets aandoenlijks, de Ambtenaar zien sukkelen met de winkelkar. Pas op, ik heb dat nog al gehoord van andere mensen dat ze moeite hebben met die kar, maar voor een doorgewinterde Colruyter zoals mij is het besturen van die kar met zelfs maar één hand geen enkel probleem. En galant als ik ben heb ik de Ambtenaar dus maar wat laten sukkelen met die kar.

De vleesrayon dan...

Elke vraag die ik stelde en die begon met "Lust ge..." werd beantwoord met "dat weet ik niet, ik heb dat nog nooit gegeten." Oh boy. En bij elke vraag van mij werd de wanhoop in haar ogen groter en groter. Ik heb dan maar een "executive decision" genomen en beslist dat we gevulde paprika's en courgettes zouden maken. Kwestie van ze niet volledig gefrustreerd de keuken uit te jagen. Een gillende keukenmeid kan ik wel missen als de pest.

De groentenrayon was eigenlijk krek hetzelfde. Ok, ze kende de groenten vaagweg misschien wel, maar enige aspiraties om ze zelf klaar te maken heeft ze blijkbaar nooit echt gehad.

Is dat nu een gedacht van mij of ziet de Ambtenaar der ineens zo wat ongezonder uit?

Van de Colruyt door naar het zuster van de Ambtenaar want we hadden nog extra borden en glazen nodig. En kommetjes voor de "moelleux" - dit woord bleek een echte tongbreker te zijn voor de Ambtenaar. De Schooljuffrouw en de Schoolmeester waren juist bezig met iets op te hangen toen de Ambtenaar en ik hen gingen ontrieven.

De conversatie tussen de zusjes ging ongeveer als volgt:"Hoeveel glazen hebt ge nodig". "Effe tellen... euhm we gaan maar met 5 man zijn door die twee last minute afzeggingen." "Dus ge hebt genoeg borden en glazen?" "Ahja, blijkbaar. Maar we hebben ook nog die pottekes nodig van u voor den dessert." "Wat gaat ge maken?" "Moelleux." "Ah dat is wel lekker ja. Ma is dat niet moeilijk?" "Neenee, we pakken dat recept van Jeroen Meus dat nooit kan mislukken. Ahja, kan ik dat recept nog eens rap bekijken, want misschien hebben we nog iets nodig dat ik niet thuis heb liggen."

Let er vooral op dat in heel deze discussie eventjes compleet wordt voorbijgegaan aan de pottekes die we nodig hadden en waarvoor we eigenlijk gekomen waren.

Vrouwen...

Om dan tot de vaststelling te komen dat de Schooljuffrouw geen pottekes in huis had. Waar de Ambtenaar de pottekes in kwestie dan wel gezien zou hebben, het was hen een raadsel. Ondertussen zag de Schooljuffrouw zich nog genoodzaakt om haar zuster te kakken te zetten wat haar kookkwaliteiten betrof in het bijzijn van een voor haar volslagen vreemde - ikke dus. Zusterliefde, het is toch iets mooi.

Zeker toen de Ambtenaar mij bij het naar buitengaan - en hierbij nog snel een snoepje meegriste - wist te zeggen dat het eigenlijk de Schoolmeester was die ten huize Schoolmeester-Schooljuffrouw in de potten roerde. En dat de culinaire kunde van de Schooljuffrouw ongeveer op hetzelfde niveau stond als dat van de Ambtenaar zelf. Kookniveau groen schat ik zo.

Had ik al gezegd dat zusterliefde iets moois is?

Dan nog snel de Blokker binnengelopen om een hele marktstudie uit te voeren over welke pottekes we nu eigenlijk nodig zouden hebben, om dan uiteindelijk uit te komen bij mijn eerste voorstel, pottekes die de Ambtenaar de volgende keer kan gebruiken om crème brûlée te maken.

Bij deze nodig ik mezelf al uit voor haar zelfgemaakte crème brûlée, ik zal wel zo'n een branderke meebrengen.

We hadden nu eindelijk al onze spullen, let get cooking!

*deel 2 volgt morgen. Anders zou deze post echt wel veel te lang geworden zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten