Kerstbomen, kerstmarkten, kerstkaarten,... voor mij moet die onzin eigenlijk allemaal niet. Volgens mij is dit trauma te wijten aan mijn ouders die mij 25 jaar geleden geleden vroegen wat ik graag voor mijne kerstmis zou krijgen: een broertje of een hond.
Ik wilde dus een hond.
Sinds die teleurstelling hoeft kerstmis voor mij niet meer. En sindsdien kan ik mij ook hoe langer hoe meer herkennen in Scrooge uit Charles Dickens' "A Christmas Carrol".
De winkelstraten probeer ik ondertussen zoveel mogelijk te mijden om niet met Djingle Bells om de oren geslagen te worden, in mijn eigen huis komt er van zijn leven gene kerstboom binnen (Zolang ik er alleen woon tenminste. Als er ooit een vrouw in mijn leven komt zal ik toch niets meer te zeggen hebben.) Maar sociale druk verplicht een mens om toch af en toe aan bepaalde zaken mee te doen.
Een goed stukske eten met de familie, daar zeg ik zeker geen nee tegen, en als dat toevallig samenvalt met kerstmis, tja, dan zullen we dat maar ondergaan zeker? Daarbij, dat is ongeveer de enige keer op een jaar dat ik zwezeriken kaneten schransen.
En dan is er nog de jaarlijkse kerstmarkt die ik samen met het hoofdbestuur van de Phil Kevinfanclub moet ondergaan, omdat onze Sportief Directeur redelijk kerstminded is. Kerstmad lijkt mij het beter te verwoorden. Ik denk dat als zijn Eega (tevens onze Verantwoordelijke Leergangen) hem zou laten doen, hij vanaf begin augustus een kerstboom in zijn huis zou zetten. Tot half juli ofzo. Half juli is hij niet thuis, vandaar. Hij gaat dan altijd met vakantie naar Lapland om daar vrijwilligerswerk te doen en te helpen bij de verzorging van de op rust gestelde rendieren.
Hij is zowat een magere baardloze versie van Father Christmas himself, ik daarentegen voel meer sympathie voor The Grinch.
Maar zoals hierboven gezegd, voor een gezellig samenzijn onder vrienden moet ge af en toe toegevingen doen. Zoals dus een kerstmarkt. En dan vooral de jenever die we op die kerstmarkt moeten drinken...
Moeten? Niemand verplicht u om jenever te drinken zult ge nu misschien beweren. Maar dat is dus buiten dewaard Sportief Directeur gerekend. Zijn excuus is: "als ik met jullie op stap ga, drinken jullie altijd bier. En ik drink dat niet." Euhm en dat is een reden om ons tot jenever te veroordelen? Leer bier drinken! Wat is mij dat nu.
Mijn voorstel: "Kunnen we anders die janettendrank niet gewoon laten vallen en direct pinten gaan pakken?" lokte reacties uit in de trant van : "we behouden jenever, maar geven het aan de Sportief Directeur en drinken ondertussen zelf pinten" en ook nog "Jenever is niet lekker. Ik drink dat enkel met jullie in het dreupelkot en de kerstmarkt in Hasselt, gortig gewoonweg."
Echter, het argument: "het is een traditie" haalde jammer genoeg de overhand. Kijk, als ik het zeg dat ik het moeilijk heb met veranderingen lachen ze mij altijd uit, maar als ik dan eens een voorstel van verandering doe, wordt dat onmiddellijk afgeschoten! Begrijpen wie begrijpen kan. Soit, hier niet te veel over kankeren, gewoon neus dichtknijpen en doorgieten maar.
De Eega van onze Sportief Directeur had al voorgesteld om iets van eten klaar te maken, kwestie van toch ne fond te hebben alvorens op stap te gaan. Strak plan om iets klaar te willen maken. Nog strakker was het om dit niet aan onze Sportief Directeur over te laten. De laatste keer dat hij koffie moest zetten was hij er in geslaagd het water aan te laten branden en de keukenvloer van een laagje koffie van 3 cm te voorzien. Zo eentje heb ik liefst niet te dicht in de buurt van mijn eten.
Tijdens het eten dan ons beklag gemaakt over het verraad van de Ambtenaar, die liever naar een "voetbal"wedstrijd ging kijken - die overigens afgelast was! - en onze Ondervoorzitter, die liever naar Alex Agnew ging kijken. Het ondervoorzitterschap van de Ondervoorzitter kwam nogmaals ter discussie te staan, maar vermits bloed dikker is dan water, heb ik het maar blauw-blauw gelaten. En de Ambtenaar sanctioneren gaat niet, vermits ze geen volwaardig lid is van de Phil Kevinfanclub.
Aan tafel werd dan gesmikkeld en gesmakkeld van de lasagne van de Eega. Alleen was zij blijkbaar niet op de hoogte gebracht van het niet komen opdagen van de Ondervoorzitter en de Ambtenaar want er was nog een schotel op overschot. Jaja, dat zijn twee grote eters. Na het eten nog een spelletje De Grote Dalmuti gespeeld - deze keer moesten de Ambtenaar en ik er niet eerst een half uur voor rondrijden - en dan op naar de kerstmarkt! (Laat u niet misleiden door het uitroepingsteken, dit is gespeeld enthousiasme).
Van de kerstmarkt zelf zien we welgeteld 2 kraampjes. Het eerste wandelen we straal voorbij, het tweede daar placeren we ons. We leggen pot uit, en er wordt jenever gehaald door de Verantwoordelijke Gebouwen. Die die avond niet mocht drinken wegens antibioticakuur. En wat doet dieje kerel? 4 glaasjes violetjenever meepakken. Vier! Eén deugt al niet, waarom er dan 4 meepakken?! Smeerlap.
Een rondje verder en ondertussen de traditionele spelletjes gedaan hebbend, dacht onze Verantwoordelijke voor de Internationale Betrekkingen met de Achtergestelde Gebieden in Oost- en West-Vlaanderen slim te zijn door in plaats van jenever, Jägermeister voor hem te bestellen. Jägermeister: 35%, fruitjenever 20%. Een beetje te vergelijken met dit Genie van de Karpaten.
De jenever en de koude meer dan beu, stelde ik voor om samen met de Eega en de Hollandse al naar binnen te gaan en daar al wat op te warmen. Beide dames gingen onmiddellijk akkoord en al huppelend - de Verantwoordelijke Achtergestelde Gebieden kan daar niet tegen wist de Hollandse mij te zeggen - zijn we dan een café ingedoken en de rest opgewacht, frisse pint (eindelijk!) in de hand.
De rest van de avond wordt nu al wat waziger, maar wat ik er mij nog goed van herinner is dat de Ambtenaar volgens onze Sportief Directeur en de Ondervoorzitter hoogdringend moest lastiggevallen en geïnterpelleerd worden over haar afwezigheid. En vragen waar die aardbei bleef, die ze tijdens de Gentse Feesten aan de Ondervoorzitter had beloofd. Hierbij hadden ze eerst het idee opgevat om traditioneel mijn ontfutselde gsm hiervoor te gebruiken - allez ja, ik had ze gewoon gegeven - maar omdat er een gecodeerde schermbeveiliging opstond konden ze er niet veel mee aanvangen. Moesten ze het maar eens in eigen naam en op eigen kosten doen.
Nog later op de avond kwamen het Broertje (nuja, "tje", 't is nogal ne beer) en het Nichtje (nuja, "tje", 't is zowat het prototype van wat wetenschappers als definitie gebruiken voor "een hoogpotige blondine") ons vergezellen om ons dan later terug uit te wuiven. Wel nadat Broertje mij eerst nog de oren had uitgewassen dat het zo lang geleden was dat ik nog eens iets had gepost op mijn blog.
Bij deze is dat dus goed meer dan gemaakt, mét deze speciale vermelding én nog een foto van hun beiden!
Veel later zijn we dan nog naar huis gegaan. Gelukkig waren de Eega en de Hollandse heel wat verstandiger als ons en "mochten" zij ons naar huis voeren. De Verantwoordelijke en ik zijn dan naar de auto gezwalpt, ondertussen het Traktaat van Wittgenstein grondig bediscussiërend. De Hollandse en de Verantwoordelijke reden terug naar Gent, wij naar de woonst van onze Sportief Directeur. Daar aangekomen nog wat spelletjes gespeeld - noblesse oblige - om dan in een diepe coma te verzinken, na nog de nodige eindconclusies met de Verantwoordelijke per sms te hebben uitgewisseld.
The day after: mottig met drie man in het huis van onze Sportief Directeur en onze Verantwoordelijke lag in zijn eigen bed ook met een serieuze kater. Ik heb nu al gezegd dat ik volgend jaar rond deze tijd een speciale antibioticakuur ga moeten volgen waardoor ik geen alcohol van boven 6° verdraag. Pinten zijn dus nog ok, jenever spijtig genoeg niet meer.
Plezant zenne, zo jenever!
Ik wilde dus een hond.
Sinds die teleurstelling hoeft kerstmis voor mij niet meer. En sindsdien kan ik mij ook hoe langer hoe meer herkennen in Scrooge uit Charles Dickens' "A Christmas Carrol".
If I could work my will," said Scrooge indignantly, "every idiot who goes about with 'Merry Christmas' on his lips, should be boiled with his own pudding, and buried with a stake of holly through his heart. He should!"
 |
| Een doordeweekse avond in Vilvoorde |
Een goed stukske eten met de familie, daar zeg ik zeker geen nee tegen, en als dat toevallig samenvalt met kerstmis, tja, dan zullen we dat maar ondergaan zeker? Daarbij, dat is ongeveer de enige keer op een jaar dat ik zwezeriken kan
En dan is er nog de jaarlijkse kerstmarkt die ik samen met het hoofdbestuur van de Phil Kevinfanclub moet ondergaan, omdat onze Sportief Directeur redelijk kerstminded is. Kerstmad lijkt mij het beter te verwoorden. Ik denk dat als zijn Eega (tevens onze Verantwoordelijke Leergangen) hem zou laten doen, hij vanaf begin augustus een kerstboom in zijn huis zou zetten. Tot half juli ofzo. Half juli is hij niet thuis, vandaar. Hij gaat dan altijd met vakantie naar Lapland om daar vrijwilligerswerk te doen en te helpen bij de verzorging van de op rust gestelde rendieren.
Hij is zowat een magere baardloze versie van Father Christmas himself, ik daarentegen voel meer sympathie voor The Grinch.
Maar zoals hierboven gezegd, voor een gezellig samenzijn onder vrienden moet ge af en toe toegevingen doen. Zoals dus een kerstmarkt. En dan vooral de jenever die we op die kerstmarkt moeten drinken...
Moeten? Niemand verplicht u om jenever te drinken zult ge nu misschien beweren. Maar dat is dus buiten de
Mijn voorstel: "Kunnen we anders die janettendrank niet gewoon laten vallen en direct pinten gaan pakken?" lokte reacties uit in de trant van : "we behouden jenever, maar geven het aan de Sportief Directeur en drinken ondertussen zelf pinten" en ook nog "Jenever is niet lekker. Ik drink dat enkel met jullie in het dreupelkot en de kerstmarkt in Hasselt, gortig gewoonweg."
Echter, het argument: "het is een traditie" haalde jammer genoeg de overhand. Kijk, als ik het zeg dat ik het moeilijk heb met veranderingen lachen ze mij altijd uit, maar als ik dan eens een voorstel van verandering doe, wordt dat onmiddellijk afgeschoten! Begrijpen wie begrijpen kan. Soit, hier niet te veel over kankeren, gewoon neus dichtknijpen en doorgieten maar.
De Eega van onze Sportief Directeur had al voorgesteld om iets van eten klaar te maken, kwestie van toch ne fond te hebben alvorens op stap te gaan. Strak plan om iets klaar te willen maken. Nog strakker was het om dit niet aan onze Sportief Directeur over te laten. De laatste keer dat hij koffie moest zetten was hij er in geslaagd het water aan te laten branden en de keukenvloer van een laagje koffie van 3 cm te voorzien. Zo eentje heb ik liefst niet te dicht in de buurt van mijn eten.
Tijdens het eten dan ons beklag gemaakt over het verraad van de Ambtenaar, die liever naar een "voetbal"wedstrijd ging kijken - die overigens afgelast was! - en onze Ondervoorzitter, die liever naar Alex Agnew ging kijken. Het ondervoorzitterschap van de Ondervoorzitter kwam nogmaals ter discussie te staan, maar vermits bloed dikker is dan water, heb ik het maar blauw-blauw gelaten. En de Ambtenaar sanctioneren gaat niet, vermits ze geen volwaardig lid is van de Phil Kevinfanclub.
Aan tafel werd dan gesmikkeld en gesmakkeld van de lasagne van de Eega. Alleen was zij blijkbaar niet op de hoogte gebracht van het niet komen opdagen van de Ondervoorzitter en de Ambtenaar want er was nog een schotel op overschot. Jaja, dat zijn twee grote eters. Na het eten nog een spelletje De Grote Dalmuti gespeeld - deze keer moesten de Ambtenaar en ik er niet eerst een half uur voor rondrijden - en dan op naar de kerstmarkt! (Laat u niet misleiden door het uitroepingsteken, dit is gespeeld enthousiasme).
Van de kerstmarkt zelf zien we welgeteld 2 kraampjes. Het eerste wandelen we straal voorbij, het tweede daar placeren we ons. We leggen pot uit, en er wordt jenever gehaald door de Verantwoordelijke Gebouwen. Die die avond niet mocht drinken wegens antibioticakuur. En wat doet dieje kerel? 4 glaasjes violetjenever meepakken. Vier! Eén deugt al niet, waarom er dan 4 meepakken?! Smeerlap.
Een rondje verder en ondertussen de traditionele spelletjes gedaan hebbend, dacht onze Verantwoordelijke voor de Internationale Betrekkingen met de Achtergestelde Gebieden in Oost- en West-Vlaanderen slim te zijn door in plaats van jenever, Jägermeister voor hem te bestellen. Jägermeister: 35%, fruitjenever 20%. Een beetje te vergelijken met dit Genie van de Karpaten.
De jenever en de koude meer dan beu, stelde ik voor om samen met de Eega en de Hollandse al naar binnen te gaan en daar al wat op te warmen. Beide dames gingen onmiddellijk akkoord en al huppelend - de Verantwoordelijke Achtergestelde Gebieden kan daar niet tegen wist de Hollandse mij te zeggen - zijn we dan een café ingedoken en de rest opgewacht, frisse pint (eindelijk!) in de hand.
De rest van de avond wordt nu al wat waziger, maar wat ik er mij nog goed van herinner is dat de Ambtenaar volgens onze Sportief Directeur en de Ondervoorzitter hoogdringend moest lastiggevallen en geïnterpelleerd worden over haar afwezigheid. En vragen waar die aardbei bleef, die ze tijdens de Gentse Feesten aan de Ondervoorzitter had beloofd. Hierbij hadden ze eerst het idee opgevat om traditioneel mijn ontfutselde gsm hiervoor te gebruiken - allez ja, ik had ze gewoon gegeven - maar omdat er een gecodeerde schermbeveiliging opstond konden ze er niet veel mee aanvangen. Moesten ze het maar eens in eigen naam en op eigen kosten doen.
Nog later op de avond kwamen het Broertje (nuja, "tje", 't is nogal ne beer) en het Nichtje (nuja, "tje", 't is zowat het prototype van wat wetenschappers als definitie gebruiken voor "een hoogpotige blondine") ons vergezellen om ons dan later terug uit te wuiven. Wel nadat Broertje mij eerst nog de oren had uitgewassen dat het zo lang geleden was dat ik nog eens iets had gepost op mijn blog.
Bij deze is dat dus goed meer dan gemaakt, mét deze speciale vermelding én nog een foto van hun beiden!
 |
| Broertje en Nichtje van de Sportief Directeur |
The day after: mottig met drie man in het huis van onze Sportief Directeur en onze Verantwoordelijke lag in zijn eigen bed ook met een serieuze kater. Ik heb nu al gezegd dat ik volgend jaar rond deze tijd een speciale antibioticakuur ga moeten volgen waardoor ik geen alcohol van boven 6° verdraag. Pinten zijn dus nog ok, jenever spijtig genoeg niet meer.
Plezant zenne, zo jenever!
 |
| *Ere wie ere toekomt. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten