Het is weer zo ver. School begint terug, we zitten op de trein terug wat meer opeengepakt als vee in een beestenwagen op weg naar Dacow en ik heb het aan mijne rekker.
Verkouden dus. Of toch al een verstopte neus.
Voor zij die hier gaan beweren dat het komt omdat ik met mijn gat heb blootgelegen of metnatte haren een nat hoofd buiten heb gelopen of op den trek heb gezeten... ge kent er allemaal niets van. En ik weet van mezelf dat ik daar zeer gevoelig voor ben, dus neem ik ook al de nodige voorzorgsmaatregelen om dit ongemak te voorkomen, zonder erin te overdrijven natuurlijk. En de meest voor hand liggende voorzorgsmaatregel is het wassen van de handen.
Dus 's morgens nadat ik al mijn collega's ben gaan gedag zeggen - het is de gewoonte bij ons om een hand te gaan geven 's morgens en 's avonds. Beetje vreemd, ik weet het - ga ik altijd snel even mijn handen wassen. Nu niet dat ik ineens hypochonder ben geworden of een fobie heb van vuile handen. Dit in tegenstelling tot een van de IT'ers die zelfs een papieren doekje gebruikt om de klink vast te nemen als hij de toiletten verlaat! Rare jongens die IT'ers. Maar ik haat het gewoon om verkouden te zijn. Of toch die verstopte neus alleszins. Maar ondanks deze voorzorgsmaatregelen heb ik het dus toch nog zitten.
En de hele miserie is nu dat ik uit ervaring wéét dat ik het heb zitten tot het einde van de winter. Dus vanaf nu is het elke morgen opstaan met een droge mond en terwijl ik rechtop zit aan de rand van mijn bed mijn neusdruppels inspuiten. Mijn dag al onmiddellijk beginnen met een shot, als ware ik de betere junkie. En heb ik dus weer mijn jaarlijkse verslaving te onderhouden. Het alternatief zou zijn: een verstopte neus, een slechte nachtrust om dan uiteindelijk te sterven door verstikking in mijn slaap. Dat zou dan wel een redelijk belachelijke dood zijn.
Want stel u voor: vermits ik als triatleet in mijn slaap zou komen te overlijden, springt hetlaminaat parket daar onmiddellijk op, gezien het een zogenaamd "verdacht overlijden" betreft. Ahja, een getraind sportman, deelnemer aan het Belgisch Kampioenschap triatlon in Mechelen zelfs, die zomaar ineens in zijn slaap sterft? Zéér verdacht. Misschien wel een jaloerse Minister President die het niet kon verkroppen dat het ik sneller - véél sneller - was in Mechelen en daarom een Vlaamsgezind moordcommando naar mijn appartement heeft gestuurd om mij het zwijgen op te leggen?
Allez ja, ik zeg maar wat he, dat zijn allemaal pistes waar hetvast tapijt parket dan allemaal rekening mee moet houden. Maar als ze dan zien dat heel mijn appartement bezaaid ligt met lege verstuivers tegen een verstopte neus, is de link natuurlijk onmiddellijk gelegd en kunnen ze Kris Peeters terug vrij laten, gezien het om een natuurlijke dood door verstikking ging. Een zeer tragisch en pijnlijk overlijden.
En dan ziet ge in de laatste scène Baantjer die, met een glas cognac in de hand, aan tafel met Vledder, zijn vrouw en die rosse, zichzelf de laatste uren voor mijn dood probeert voor te stellen. Uw dienaar die één voor één alle verstuivers uit probeert - versneld en artistiek wazig gefilmd - en in frustratie - oerkreet, hoofd vasthoudend met twee handen - de lege weggooit. Zich oprolt in foetushouding op zijn bed, zichzelf huilend in slaap wiegend... om dan nooit meer wakker te worden. En dan de vrouw van Baantjer die weer een of andere dwaze opmerking geeft over hoe tragisch het wel allemaal is.
Na het lezen van bovenstaande relaas vraag ik mij af wanneer VRT mij gaat contacteren om een zondagavondcrimi voor hen te maken.
Verkouden dus. Of toch al een verstopte neus.
Voor zij die hier gaan beweren dat het komt omdat ik met mijn gat heb blootgelegen of met
Dus 's morgens nadat ik al mijn collega's ben gaan gedag zeggen - het is de gewoonte bij ons om een hand te gaan geven 's morgens en 's avonds. Beetje vreemd, ik weet het - ga ik altijd snel even mijn handen wassen. Nu niet dat ik ineens hypochonder ben geworden of een fobie heb van vuile handen. Dit in tegenstelling tot een van de IT'ers die zelfs een papieren doekje gebruikt om de klink vast te nemen als hij de toiletten verlaat! Rare jongens die IT'ers. Maar ik haat het gewoon om verkouden te zijn. Of toch die verstopte neus alleszins. Maar ondanks deze voorzorgsmaatregelen heb ik het dus toch nog zitten.
En de hele miserie is nu dat ik uit ervaring wéét dat ik het heb zitten tot het einde van de winter. Dus vanaf nu is het elke morgen opstaan met een droge mond en terwijl ik rechtop zit aan de rand van mijn bed mijn neusdruppels inspuiten. Mijn dag al onmiddellijk beginnen met een shot, als ware ik de betere junkie. En heb ik dus weer mijn jaarlijkse verslaving te onderhouden. Het alternatief zou zijn: een verstopte neus, een slechte nachtrust om dan uiteindelijk te sterven door verstikking in mijn slaap. Dat zou dan wel een redelijk belachelijke dood zijn.
Want stel u voor: vermits ik als triatleet in mijn slaap zou komen te overlijden, springt het
Allez ja, ik zeg maar wat he, dat zijn allemaal pistes waar het
En dan ziet ge in de laatste scène Baantjer die, met een glas cognac in de hand, aan tafel met Vledder, zijn vrouw en die rosse, zichzelf de laatste uren voor mijn dood probeert voor te stellen. Uw dienaar die één voor één alle verstuivers uit probeert - versneld en artistiek wazig gefilmd - en in frustratie - oerkreet, hoofd vasthoudend met twee handen - de lege weggooit. Zich oprolt in foetushouding op zijn bed, zichzelf huilend in slaap wiegend... om dan nooit meer wakker te worden. En dan de vrouw van Baantjer die weer een of andere dwaze opmerking geeft over hoe tragisch het wel allemaal is.
Na het lezen van bovenstaande relaas vraag ik mij af wanneer VRT mij gaat contacteren om een zondagavondcrimi voor hen te maken.
 |
| *Scarface |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten