woensdag 8 augustus 2012

Terug trainen*

Na mijn zelf opgelegde twee weken verplichte rust door mijn verrekking in de kuit ben ik nu terug rustig aan het trainen geslagen. Zéér rustig moet ik wel zeggen.

Zaterdag eens gaan fietsen. Niets speciaals, een klein toertje van zo'n 25 kilometer. De moeite eigenlijk niet, dat uurtje. Voornamelijk langs het water, dus dan was het zeker vlak. En vermits de Goeroe mij een draai rond mijn oren had gegeven de vorige keer, probeerde ik nu er een hoge trapfrequentie op na te houden. Meer op souplesse dus. Daar waar ik mij meestal focuste op 90 rpm heb ik het nu in de hogere regionen gezocht, rond de 105. En op het einde van de rit kwam ik uit aan een gemiddelde van 98. Niet slecht lijkt mij. Enige bedenking hierbij is dat het vlak fietsen was, benieuwd of ik het ook kan volhouden als het wat heuvelachtiger zou worden.

Een ding ga ik echter nog wel moeten leren met zo'n hoge trapfrequentie. En dat is stil zitten op mijn zadel. Ik heb nu het gevoel - en dit zal waarschijnlijk ook wel zo zijn - dat ik de hele tijd aan het ronddansen ben op mijn zadel van zodra ik aan de 105 toeren zit. Lijkt mij niet echt de ideale fietsmethode. En als ik recht op mijn pedalen ga staan doet het toch ook nog altijd zeer. Meer vanuit de dijen fietsen dus.

Maandag ben ik dan heel rustig gaan loslopen. En neem dit heel rustig maar zeer letterlijk. 1,5 kilometer opwarmen, wat stretchen en dan nog 1,5 kilometer rustig verder lopen, om dan terug naar huis te keren.

Ik twijfel zelfs of ik eigenlijk wel gezweet heb gedurende die training. Ik vraag me zelfs af of ik dit eigenlijk nog wel een training kan/mag noemen, zo belachelijk kort en licht was ze. Maar ik ga het ongeluk nu ook niet over mezelf afroepen door ineens 10 kilometer te gaan lopen. Rustig aan opbouwen, het lopen ging nog niet zoals ik het wilde. Het deed nog een beetje pijn, toch genoeg om niet door te lopen alleszins. En meer op de dijen lopen lijkt mij hier niet echt een optie. De groepstrainingen ga ik dus nog niet onmiddellijk kunnen meedoen. Rustig zelf verder opbouwen, dan zien we volgende week wel weer.

Gisteren dan terug gaan zwemmen. Jan had mij ook al enkele nieuwe trainingsschema's gegeven. De eerste slagen in het water vielen hard tegen. Geen enkel gevoel met het water. Maar na 100 meter rustig te zwemmen raakte ik opgewarmd en kwam het gevoel terug. Ook de oefeningen waren wel fijn. Daar waar ik in het begin afzag voor dood heb ik nu zelfs nog wat extra gedaan. Streber, ik weet het. En ik durf het hier bijna niet hardop te zeggen, maar ik begin echt plezier te krijgen in het zwemmen. Zelfs zonder muziek voel ik mij hoe langer hoe meer als een vis in het water.

Of in de olie.
*het ideale trainingskamp gevonden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten