Eerst en vooral ik heb hier geen reactie nodig in de aard van "jama Tristan, dat hadt ge toch wel kunnen weten". Ik had het inderdaad waarschijnlijk allemaal wel kunnen weten, maar als het over mijn fietsen gaat denk ik tegenwoordig niet meer even helder. Dan komt er een rode waas voor mijn ogen en wil ik het allemaal zo snel mogelijk achter de rug hebben.
De lekke band dus van mijn wrak. Ik denk dat die band redelijk verduurd moet geweest zijn want ze was nogal doorgescheurd, over verschillende centimeters. Geen duimspijkers of iets dergelijks dus. Beter zo, anders moest ik nog heel die buitenband afzoeken om te kijken of er ergens een stukje was blijven insteken. Na mijn avondeten ikke dus al mijn materiaal bij elkaar gezocht - moersleutels, bandenlichters, fietspomp en binnenband, volledig klaar om mijn fiets te repareren.
Nu, ik heb een fiets met drie vitesses. En het is nog zo'n model waarbij er een kettinkje door de achteras loopt. Ik weet begot niet hoe dat systeem werkt, het enige wat ik weet is dat het mijn reparatie er niet makkelijker op maakt. (Sinds vandaag weet ik dus wel hoe zo'n systeem werkt. Voor de geïnteresseerden is hier de uitleg.) Dus dat achterwiel losgedraaid, de ketting eraf gehaald, het wiel los wrikken, zien dat die versnellingskabel niet afknapt, de kapotte binnenband eruit halen en de nieuwe binnenband insteken, beetje oppompen en... hey wacht hier eens heel even...
*zucht*
DA IS NE BINNENBAND VAN EEN KOERSFIETS DAT IK HIER NU VAST HEB!!!
*zucht*
Mijne auto dan maar ingesprongen en naar de Brico gereden. "Fietsbanden? Rayon 4 mijnheer." Al een geluk dat ik niet in de Gamma was of er smeert er daar ene u nog een hamerkeuh, een beitelke en eventueel nog een zaagskeuh aan als ge niet oppast. Rayon 4... dat is dus hier. Helemaal achteraan staan dus de binnenbanden. Koersfiets heb ik niet nodig, mountainbike ook niet... ah hier staat het, citybike. Al een geluk dat er maar een maat van is, want ik zou anders weer zotte kosten doen door iets te kopen waar ik niets mee was. Want bij die mountainbike en koersfietsen hebben ze 33 verschillende maten en smaken, gewone fiets maar een type want ja, dat zal toch wel allemaal standaard zijn. Logisch toch?
Onthou deze gedachtegang.
Afrekenen, terug naar huis rijden en mijn auto parkeren. Gelukkig had nog niemand mij fiets gepikt want ik was ze vergeten op slot te doen. Tja, een fiets in een parkeergarage zonder achterwiel is blijkbaar niet zo aantrekkelijk voor fietsendieven. Wie had dat ooit gedacht? Er zijn precies toch nog eerlijke mensen in de wereld. Maar kom, genoeg getreuzeld, verder werken Tristan. Binnenband van de koersfiets eruit halen, nieuwe binnenband erin steken - nadat ik eerst mijn vingers heb gesneden aan die fucking verpakking, onder de buitenband in moffelen, beetje oppompen, nog wat moffelen, band terug vastmaken en verder oppom...
WAT IS DIT IN GODSNAAM?!
Waarom komt mijn buitenband van de velg los, ook al heb ik de binnenband nog niet eens half opgepompt?
*zucht*
*diepe zucht*
Verkeerde maat...
Dat wordt dus terug te voet naar het werk gaan morgen.
Deze keer geen risico's meer. Ik heb de maten uit mijn oude binnenband gesneden en dat flapje rubber mee naar mijn werk genomen. Straks als ik terug naar huis ga stop ik eventjes in dat Fietspunt hier in het Centraal Station en dan koop ik een nieuwe binnenband. Een met de juiste maten deze keer. Nu maar hopen dat het niet een of andere exotische maat blijkt te zijn...
Nee hoor. Ik gaf de kerel van de winkel het stukje band en hij zei "Ah, standaardmaat fietsband." Bijna had ik hem over de toonbank gesleurd en in zijn gezicht gebruld NEE KEREL, NEE! DA IS GEEN STANDAARDMAAT! IK HEB DE STANDAARDMAAT THUIS AL LIGGEN! Maar kom, ik heb het zo maar gelaten, betaald en vertrokken.
Nog maar eens te voet naar huis mogen manken. Iets gegeten en mij dan terug aan het werk gezet. En na veel gevloek en gezweet is de band nu toch eindelijk vervangen. Het ging niet van een leien dakje dat mag gezegd worden. De eerste keer had ik de band goed geïnstalleerd, wiel terug vastgezet... om dat te zien dat ik de ketting nog moest opleggen... Dan nog een een gekloot opdat die ketting niet te los zou hangen en dan nog wat meer gesukkel om te zien dat mijn wiel relatief in het midden van mijn kader zat en dus nergens tegen aan zou schuren. Om dat alles terug los te mogen draaien omdat die versnellingskabel nog ergens over heen getrokken moest worden!
Ik zweer het u, moest er morgen terug iets met mijn fiets schelen, ik denk dat ze dan twee struise verplegers en een dwangbuis gaan nodig hebben voor mij.
De lekke band dus van mijn wrak. Ik denk dat die band redelijk verduurd moet geweest zijn want ze was nogal doorgescheurd, over verschillende centimeters. Geen duimspijkers of iets dergelijks dus. Beter zo, anders moest ik nog heel die buitenband afzoeken om te kijken of er ergens een stukje was blijven insteken. Na mijn avondeten ikke dus al mijn materiaal bij elkaar gezocht - moersleutels, bandenlichters, fietspomp en binnenband, volledig klaar om mijn fiets te repareren.
Nu, ik heb een fiets met drie vitesses. En het is nog zo'n model waarbij er een kettinkje door de achteras loopt. Ik weet begot niet hoe dat systeem werkt, het enige wat ik weet is dat het mijn reparatie er niet makkelijker op maakt. (Sinds vandaag weet ik dus wel hoe zo'n systeem werkt. Voor de geïnteresseerden is hier de uitleg.) Dus dat achterwiel losgedraaid, de ketting eraf gehaald, het wiel los wrikken, zien dat die versnellingskabel niet afknapt, de kapotte binnenband eruit halen en de nieuwe binnenband insteken, beetje oppompen en... hey wacht hier eens heel even...
*zucht*
DA IS NE BINNENBAND VAN EEN KOERSFIETS DAT IK HIER NU VAST HEB!!!
*zucht*
Mijne auto dan maar ingesprongen en naar de Brico gereden. "Fietsbanden? Rayon 4 mijnheer." Al een geluk dat ik niet in de Gamma was of er smeert er daar ene u nog een hamerkeuh, een beitelke en eventueel nog een zaagskeuh aan als ge niet oppast. Rayon 4... dat is dus hier. Helemaal achteraan staan dus de binnenbanden. Koersfiets heb ik niet nodig, mountainbike ook niet... ah hier staat het, citybike. Al een geluk dat er maar een maat van is, want ik zou anders weer zotte kosten doen door iets te kopen waar ik niets mee was. Want bij die mountainbike en koersfietsen hebben ze 33 verschillende maten en smaken, gewone fiets maar een type want ja, dat zal toch wel allemaal standaard zijn. Logisch toch?
Onthou deze gedachtegang.
Afrekenen, terug naar huis rijden en mijn auto parkeren. Gelukkig had nog niemand mij fiets gepikt want ik was ze vergeten op slot te doen. Tja, een fiets in een parkeergarage zonder achterwiel is blijkbaar niet zo aantrekkelijk voor fietsendieven. Wie had dat ooit gedacht? Er zijn precies toch nog eerlijke mensen in de wereld. Maar kom, genoeg getreuzeld, verder werken Tristan. Binnenband van de koersfiets eruit halen, nieuwe binnenband erin steken - nadat ik eerst mijn vingers heb gesneden aan die fucking verpakking, onder de buitenband in moffelen, beetje oppompen, nog wat moffelen, band terug vastmaken en verder oppom...
WAT IS DIT IN GODSNAAM?!
Waarom komt mijn buitenband van de velg los, ook al heb ik de binnenband nog niet eens half opgepompt?
*zucht*
*diepe zucht*
Verkeerde maat...
Dat wordt dus terug te voet naar het werk gaan morgen.
Deze keer geen risico's meer. Ik heb de maten uit mijn oude binnenband gesneden en dat flapje rubber mee naar mijn werk genomen. Straks als ik terug naar huis ga stop ik eventjes in dat Fietspunt hier in het Centraal Station en dan koop ik een nieuwe binnenband. Een met de juiste maten deze keer. Nu maar hopen dat het niet een of andere exotische maat blijkt te zijn...
Nee hoor. Ik gaf de kerel van de winkel het stukje band en hij zei "Ah, standaardmaat fietsband." Bijna had ik hem over de toonbank gesleurd en in zijn gezicht gebruld NEE KEREL, NEE! DA IS GEEN STANDAARDMAAT! IK HEB DE STANDAARDMAAT THUIS AL LIGGEN! Maar kom, ik heb het zo maar gelaten, betaald en vertrokken.
Nog maar eens te voet naar huis mogen manken. Iets gegeten en mij dan terug aan het werk gezet. En na veel gevloek en gezweet is de band nu toch eindelijk vervangen. Het ging niet van een leien dakje dat mag gezegd worden. De eerste keer had ik de band goed geïnstalleerd, wiel terug vastgezet... om dat te zien dat ik de ketting nog moest opleggen... Dan nog een een gekloot opdat die ketting niet te los zou hangen en dan nog wat meer gesukkel om te zien dat mijn wiel relatief in het midden van mijn kader zat en dus nergens tegen aan zou schuren. Om dat alles terug los te mogen draaien omdat die versnellingskabel nog ergens over heen getrokken moest worden!
Ik zweer het u, moest er morgen terug iets met mijn fiets schelen, ik denk dat ze dan twee struise verplegers en een dwangbuis gaan nodig hebben voor mij.
 |
| *Dit kan misschien een oplossing zijn? |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten