Reflexiones del compañero Tristan*

De eerste week Vilvoorde is achter de rug, tijd voor wat feedback.

1. Sfeer en gezelligheid: dikke punten voor de rust die er heerst. Laat mij dat eventjes opnieuw benadrukken. Rust. Het is een ongelofelijk gevoel voor iemand die het gewoon is om altijd thuis te komen in een huis dat barst van het leven, om nu thuis (het blijft raar klinken, thuis zeggen en niet langer Hotel Mama bedoelen) te komen en alleen maar de stilte als gezelschap te hebben. Maar ik weet het wel te appreciëren. Bijkomend voordeel is: mijn sleutels en portefeuille die ik 's avonds bij het binnenkomen ergens neergooi, blijven daar gewoonweg liggen. Met nog steeds evenveel geld erin als de dag voorheen. Hoogst ongewone situatie voor mij, na al die jaren van samen te leven met iemand die denkt dat uw portefeuille zijn bankautomaat is.
2. Eten: zeer goed. Ik moet zelf koken, waarom zou ik rommel voor mezelf klaarmaken? Enige minpuntje: het is moeilijk in te schatten om voor één persoon te koken als je het zoals mij gewoon bent om voor minstens 3 en meestal 4, 5 tot soms zelfs 6 man te koken. Maar ja, de overschot nemen we 's anderendaags gewoon mee naar het werk. Het moeten niet altijd boterhammen zijn, toch?
   De kookkunsten zijn tot nog toe "beperkt" gebleven tot wokken. Easy peasy, en lekker, dus hier doen we absoluut niet moeilijk over. Daarnaast is mijn broodje ook al goed gebakken. Twee zelfs. Het is wel een rond brood - wat ik dus hààt - maar de smaak zit alvast goed. Opnieuw, ik moet het zelf opeten, waarom zou ik dus iets maken dat niet deugt?
   Hier heeft zich ook ineens de grootste verandering in mijn leven zich afgespeeld. Ik ontbijt al een week aan een stuk. En met ontbijten bedoel ik niet een stuk chocolade dat ik in mijn "kwek" draai terwijl ik naar de trein loop. Neen, deftig ontbijten. Boterhammen en zo. Na ruw geschat 18 jaar werd het hier toch wel stilletjes aan terug tijd voor.
3. Start-to-triatlon: de eerste sessie achter de rug. Viel zeer goed mee. Plezante sfeer in de groep. Jammer genoeg heb ik de eerste zwem- en fietstraining moeten missen, maar de reden om het te missen woog zwaarder door. Daarbij, ik heb nog steeds geen zwembroek.
   Of fiets.
4. Woon-werkverkeer: in een woord: geweldig! Vandaag voor de eerste keer met mijn vouwfietsje gaan werken, zalig cruisen naar het station, daar aangekomen vijf minuutjes moeten wachten op een trein. En straks als ik terug naar huis moet gaan en ik mis mijn eerste trein, weet ik dat ik er enkele minuutjes later een volgende heb. Geweldig toch?
5. Het enige wat er nog gaat moeten gebeuren is mijn bed en tafel naar Vilvoorde krijgen. Maar dat is voor nu donderdag gepland.

*Het toeval wil dat Fidel Castro dezelfde verjaardag heeft als mij. Voor de geïnteresseerden in zijn Reflexiones -> http://www.cuba.cu/gobierno/reflexiones/reflexiones.html

SPOILER ALERT: deze Reflexiones zijn nog niet eens half zo interessant als die van mij.